Σε όλα τα αθλήματα έτσι και στο μπάσκετ αυτό που μετράει είναι το τελικό αποτέλεσμα και η νίκη. Η νίκη μπορεί να έρθει αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι και το παιχνίδι που έκανες ήταν σωστό και ότι λειτούργησες σωστά σαν ομάδα. Για παράδειγμα το Ρέθυμνο είναι μια ομάδα που βασίζεται σε 5-6 παίκτες μόνο, αρέσκεται στο γρήγορο παιχνίδι και στα πολλά μακρινά σουτ. Μπορεί να έχει εξαιρετικά αποτελέσματα με αποκορύφωμα την σημερινή νίκη αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι το μπάσκετ που παίζει είναι το σωστό αλλά ότι αυτό μπορεί να κάνει και αυτό κάνει με απόλυτη επιτυχία. Κάτι ανάλογο δεν ισχύει για τον ΑΡΗ που παρά την βελτίωση του εξακολουθεί να είναι μια ομάδα χωρίς αγωνιστική ταυτότητα.

Έχουμε αφιερώσει αρκετές σελίδες κριτικής προς τον Β.Αγγέλου και προς στιγμή χαρήκαμε που τα αποτελέσματα άρχισαν να μας διαψεύδουν αλλά όπως φάνηκε ξεκάθαρα και σήμερα αυτές οι νίκες ήταν αποτέλεσμα της καλής απόδοσης κάποιων παικτών σε ατομικό επίπεδο και όχι η συνολική βελτίωση της ομάδος σε βασικούς τομείς όπως είναι η κυκλοφορία της μπάλας, τα ριμπάουντ και η άμυνα. Η στατιστική λέει ότι ο ΑΡΗΣ πήρε τα ριμπάουντ σήμερα, είχε καλή κυκλοφορία της μπάλας με 17 ασιστ, ήταν μπροστά σε όλο το παιχνίδι με διψήφιες διαφορές και όμως έχασε. Γιατί έχασε? Γιατί ξαφνικά οι παίκτες σταμάτησαν να βάζουν τα μακρινά σουτ? Γιατί αυτή ανόητη κυκλοφορία της μπάλας με τις παρακινδυνευμένες πάσες κάποια στιγμή σταμάτησε να μας βγαίνει ή μας πήρε χαμπάρι? Γιατί δεν υπήρχε κανένα σύστημα στην επίθεση? Γιατί βάζεις παίκτες που δεν είναι πόιντ γκαρντ να κάνουν τους πόιντ γκαρντ? Γιατί ενώ υποτίθεται ότι η βάση σου είναι η άμυνα τα μισά τουλάχιστον τρίποντα τα έχουν βαρέσει ελεύθεροι ενώ και όποτε αποφάσιζαν να μπουν μέσα η ρακέτα ήταν άδεια? Γιατί ενώ γνώριζες ότι αυτή η ομάδα βασίζεται στο περιφερειακό παιχνίδι δεν έκανες καμία προετοιμασία για να μπλοκάρεις τα γκαρντ του αντιπάλου? Ή γιατί ξεχάστηκαν σημαντικοί παίκτες στον πάγκο όπως ο Πελεκάνος και σχεδόν όλο το τελευταίο πεντάλεπτο ο Χάντ με τον Ασημακόπουλο που ήταν ο κορυφαίος παίκτης της ομάδος μας σήμερα. Η απάντηση είναι απλή. Γιατί ο ΑΡΗΣ δεν έχει αγωνιστική ταυτότητα επειδή ο προπονητής του προτιμάει να ακολουθεί τους αντιπάλους και να προσαρμόζεται στο παιχνίδι τους ακόμη και αν αυτή η ομάδα είναι η τελευταία του πρωταθλήματος και αγωνίζεσαι εντός έδρας. Δυστυχώς είχαμε προβλέψει από πριν στο preview της αναμέτρησης ότι ο Αγγέλου θα προτιμήσει τα ανόητα χαμηλά σχήματα με Ασημακόπουλο 5αρι αντί να κοιτάξει να εκμεταλλευτεί το πλεονέκτημα κάτω από το καλάθι μεταφέροντας την μπάλα σωστά μέσα στους Χαρίση, Σαρικόπουλο αλλά και στους Τσιάρα και Τσακαλέρη που μπορούν να παίξουν κοντά στο καλάθι. Σαρικόπουλο και Τσιάρα δεν είδαμε καθόλου, ενώ ο Τσακαλέρης αγωνίστηκε για λιγο στα τελευταία κρίσιμα λεπτά του παιχνιδιού. Ο Μούρτος μπήκε στην αρχή και μετά δεν ξαναμπήκε ποτέ ενώ ο Λευτέρης Μποχωρίδης είχε φιλική συμμετοχή για 1''(!!!!!!)  επιβεβαιωμένο και απο την στατιστική του αγώνα.  Δυστυχώς ο Β.Αγγέλου προτιμάει να χάνεται σε μια προσωπική φιλοσοφία/άποψη για το μπάσκετ παρά να κάνει τα βασικά όπως θα έκανε οποιοσδήποτε φυσιολογικός προπονητής. Τα βασικά είναι να παίζεις στην μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα με παίκτες που αγωνίζονται στις θέσεις τους έχοντας καθαρό αμυντικό και επιθετικό προσανατολισμό,  προσπαθώντας να χτυπήσεις στις αδυναμίες του αντιπάλου και όταν το παιχνίδι πάει στα κρίσιμα να εμπιστευτείς τους έμπειρους παίκτες σου. Αντι για αυτό εμείς βλέπουμε μια κάκιστη διαχείριση του υλικού λες και οι αλλαγές είναι περιορισμένες, κανένα σύστημα και καμία κατανομή ρόλων στην ομάδα. Σήμερα παίζεις όλο τον αγώνα αύριο  μπορεί να αγωνιστείς 1''. Για παίκτες μεμονωμένα δεν θέλω να σχολιάσω γιατί όταν υπάρχει ένας τόσο συγκινητικός Ασημακόπουλος που κάνει τα πάντα μέσα στο γήπεδο και στα τελευταία λεπτά κάθεται στον πάγκο, όταν δεν δοκιμάζεις τίποτα διαφορετικό και αφήνεις τον Ντούβνιακ να σε ξευτιλίζει επι 40' πετυχαίνοντας τους μισούς πόντους της ομάδος του τα λόγια είναι περιττά.

Ο κόσμος είχε αρχίσει να ζεσταίνεται και σήμερα έδειξε διάθεση να παραβλέψει την κακή εμφάνιση απέναντι στον Παναθηναϊκό όταν όμως σε ένα φαινομενικά ήσυχο απόγευμα που όλα σου πηγαίνουν ρολόι καταφέρνεις με προσπάθεια να χάσεις το παιχνίδι μέσα από τα χέρια σου τότε είναι σαν να λες σε όλους όσους βρέθηκαν στο Παλέ ότι είναι κορόιδα και ότι προτιμάς σαν διοίκηση να στηρίξεις την μπασκετική ασχετοσύνη του Αγγέλου. Όχι γιατί είναι ένας σπουδαίος προπονητής ή έχει δείξει κάτι το αξιόλογο αλλά γιατί πρέπει να δείξεις ότι στηρίζεις τις επιλογές σου και ότι δεν πηγαίνεις από λάθος σε λάθος. Κρίμα, γιατί σήμερα χάθηκε μια ευκαιρία να καθιερωθούμε στην 6η θέση αλλά και να φέρουμε περισσότερο κόσμο στο γήπεδο. Αντί για αυτό κατάφεραν να μας ξενερώσουν όλους και να μας πείσουν ότι με τον Αγγέλου στον πάγκο δεν πρόκειται ο ΑΡΗΣ να πάει μπροστά...

ΥΓ. Στο παιχνίδι με τον μπάογκ στο Παλέ είχε κάνει "επιβλητική" εμφάνιση ο Α.Ζαμπέτας και χάσαμε. Σήμερα η μαύρη γάτα ήταν ο Π.Αλεξανδρίδης και η κομπανία του. Ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω σε τι αποσκοπούν αυτές οι δημοσίες εμφανίσεις κατά διαστήματα ανθρώπων διοίκησης της ΚΜΑ και της ΠΑΕ στο Παλέ όταν ποτέ στο παρελθόν δεν πατούσαν. Αν θεωρούν ότι η προσπάθεια που γίνεται στην ΚΑΕ είναι ανάλογη με την δική τους στην ΠΑΕ είναι τραγικό μιας και μπερδεύουν κάποια υπεύθυνα άτομα που με δικούς τους χρηματικούς πόρους αλλά και άλλων συνΑρειανών που ίδιοι φέρνουν κοντά στην ομάδα, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας αγωνίζονται για να ξανακάνουν τον ΑΡΗ μεγάλο σε αντίθεση  με κάποιους που εκτός από την προσωπική τους προβολή το μόνο που ξέρουν να κάνουν είναι να δεσμεύουν προβλεπόμενα έσοδα για άμεσες υποχρεώσεις. Τι περίμεναν? Ότι όλο το γήπεδο θα τους αποθεώσει κατά την είσοδο και θα αρχίσει να φωνάζει συνθήματα για το αυριανό παιχνίδι? ΈΛΕΟΣ!!!!